Układ i forma kompleksu Arsenału Kultury w trosce o kontekst urbanistyczny bazuje na wielkości i skali otaczającej zabudowy. Wpisuję się w charakter otoczenia. Spełnia zasady atrakcyjnych przestrzeni dostępnych publicznie. Dopełnia a zarazem wyodrębnia się z otocznia stając się nowym punktem na kulturalniej mapie Gorzowa Wielkopolskiego. Przestrzeń przeznaczona pod kompleks MOS i MCK obecnie wykazuje duże upośledzenie poprzez realizację funkcji parkingu na terenie znajdującym się w centrum historycznego miasta. Teren ten rozcina naturalne układy komunikacji pieszo-rowerowej w mieście. Obecnie wygrodzony kwartał zabudowy jest zbyt duży w skali miasta, uniemożliwia komunikację pomiędzy przestrzeniami zielonymi przeznaczonymi dla rekreacji w centrum. W miejscu istniejącej zabudowy powstałej po wojnie, funkcjonował śródmiejski układ urbanistyczny o odpowiedniej skali kwartałów i szerokości ulic.

W miejscu historycznego Arsenału oraz ulicy Arsenalnej powstała zabudowa modernistyczna oderwana od kontekstu urbanistycznego. Głównym wnioskiem nasuwającym się po analizach obszaru objętego opracowaniem jest przywrócenie odpowiedniej wielkości kwartałów zabudowy poprzez wprowadzanie ulicy Arsenalnej w skali odpowiadającej dawnym ulicom Gorzowa. Projektowany kompleks Arsenału Kultury jest łącznikiem w obecnie rozdartej strukturze miejskiej Gorzowa Wielkopolskiego. Stanowi zwornik pomiędzy przestrzeniami zieleni śródmiejskiej projektowanymi jako Skwer Mnicha (nawiązanie do historycznej nazwy ulicy) oraz park przy fontannie multimedialnej. Wcięcie w projektowanej zabudowie od ul. Arsenalnej nawiązuje do historycznych podwórek w zabudowie oficynowej, jest przedpolem dla głównej sali koncertowej oraz kameralną przestrzenią publiczną należącą do Arsenału Kultury.

Elewacja budynku MCK zaprojektowana z kamienia i cegły o różnych fakturach (gładki, chropowaty, perforowany), nawiązywać ma do struktury średniowiecznych murów miejskich, których historyczna linia przebiegała na północ od budynku. Masywna bryła budynku sperforowana płaszczyznami przeszkleń w profilach aluminiowych.

Elewacja budynku MOS została odświeżona przez wymianę fasady na szklaną i tynkowanie metodą lekką mokrą w części wysokiej, oraz tynkowanie i grafitową okładzinę klinkierową w części niższej. Kontrastowa kolorystyka podkreślać ma oryginalne proporcje oraz tektonikę budynku istniejącego. Elewacja części nadbudowywanej wykończona szkleniem profilowym